Richard Dawkins w żartobliwym tonie rozmawia z Panem Bóstwo -Brian'em Keith Dalton'em.

Polecam i liczę na miłą wymianę zdań w komentarzach.

Pamiętajcie: Wiara czyni czuba;)

ENYOJ!

Od razuz góry chcę tu oświadczyć by fanatycy religijni , którzy nie potrafią spojrzeć na pewne sprawy z dystansem i są tak święcie przekonani o słuszności swojego poglądu ,że mają gdzieś argumentacje i l spojrzenie na sprawę z logicznego punktu widzenia bo się boją o swoje dupska po śmierci,aby olali ten filmik i zjechali dalej bo poczują się urażeni i zacznie się wojna w komentarzach

Neil Tyson przez 2 minuty stara się grzecznie przekonać Richarda Dawkinsa do nieco łagodniejszego podejścia do dyskusji.

Dawkins odpowiada anegdotą...

Jak Stein: Napisał pan, że Bóg jest psychotycznym, szalonym sprawcą zła zwodzącym ludzi.
Richard Dawkins: Nie, nie całkiem tak napisałem. Napisałem coś lepszego.
JS: Proszę powiedzieć co Pan napisał.
RD: Będę musiał przeczytać to z książki.
JS: Proszę bardzo.
RD: „Bóg Starego Testamentu jest prawdopodobnie najbardziej nieprzyjemną postacią w starożytnej fikcji literackiej. Zazdrosny i dumny z tego, litościwy, niesprawiedliwy, nieprzebaczający dziwoląg. Mściwy i żądny krwi, uciskający różne grupy etniczne. Antyfeministyczny homofob i rasista, infantylny ludobójca, synobójca, nieznośny, megalomański, sadomasochistyczny, wrogo nastawiony tyran”.
JS: To jest to co Pan myśli o Bogu?
RD: Tak.
JS: Co z ludźmi, którzy myślą o Bogu jako o nieskończonej miłości i dobroci. O kimś przebaczającym i hojnym, takim jakim jest współczesny Bóg. Po co im to psuć? Dlaczego nie pozwolić im dalej w to wierzyć i cieszyć się tym?
RD: Nie chcę nikomu nic psuć, napisałem tylko książkę, ludzie mogą ją czytać jeśli chcą. Wierzę, że jest wyzwoleniem uwolnić się od prymitywnych przesądów.
JS: Więc religia to prymitywne przesądy?
RD: Tak, właśnie tak uważam.
JS: Więc wierzy pan, że jest czymś wyzwalającym mówić ludziom, że nie ma Boga?
RD: Myślę, że wielu ludzi kiedy daje sobie spokój z Bogiem doświadcza wolności.
JS: Dlaczego pan tak myśli, jakie są naukowe informacje potwierdzające to?
RD: Otrzymuje dużo listów które o tym świadczą.
JS: Jest 8 miliardów ludzi na świecie, ile listów pan otrzymuje?
RD: Tu ma pan rację...
JS: Profesor Dawkins wygląda na tak przekonanego, że Bóg nie istnieje, że zastanawiało mnie czy przyporządkuje temu jakąś liczbę.
RD: Ciężko przyporządkować temu jakąś wartość, ja przyporządkowuję jakieś 99%.
JS: Dlaczego 99%, a nie 97%?
RD: Pan poprosił jakąś wartość, nie czuję się swobodnie robiąc to. Po prostu myślę, że jest to bardzo nieprawdopodobne.
JS: Czyli nie może pan przyporządkować żadnej liczby?
RD: Oczywiście, że nie.
JS: Więc mogło to być 49%?
RD: To byłoby... Myślę, że jest to nieprawdopodobne. Byłoby to dość daleko od 50%.
JS: Skąd pan wie?
RD: Nie wiem, umieściłem argument w książce.
JS: Kto stworzył niebo i ziemię?
RD: Dlaczego używa pan słowa: kto? Źle stawia pan pytanie używając słowa: kto.
JS: Musiały zostać stworzone.
RD: Przez powolny proces...
JS: Jak się zaczął?
RD: Nikt nie wie jak się zaczął. Wiemy jaki rodzaj zdarzeń musiał zajść dla powstania życia.
JS: I co to było?
RD: Powstanie pierwszej samodzielnie reprodukującej się molekuły.
JS: Jak do tego doszło?
RD: Powiedziałem panu, nie wiemy.
JS: Nie wie pan jak do tego doszło?
RD: Nie, ani nikt inny.
JS: Jakie jest prawdopodobieństwo, że inteligentny projekt może okazać się odpowiedzią na niektóre kwestie w genetyce lub w teorii rewolucji?
RD: Mogło to nastąpić w następujący sposób: kiedyś we wszechświecie jakaś cywilizacja wyewoluowała prawdopodobnie w jakimś znaczeniu darwinizmu, na bardzo wysoki poziom technologiczny i zaprojektowała formę życia, którą umieściła na Ziemi. To jest możliwość, i przypuszczam, że może pan znaleźć na to dowody. Jeśli spojrzeć na detale chemiczne pewnych biologicznych molekuł, można znaleźć swego rodzaju podpis jakiegoś projektanta.
JS: Więc Richard Dawkins myśli, że koncepcja inteligentnego projektu może być uzasadniona? I ten Projekt mógłby być formą wysoko rozwiniętej inteligencji gdzieś we wszechświecie.
RD: Ale ta wysoko rozwinięta inteligencja musiała powstać w wyjaśnialnym procesie. Nie mogła po prostu wskoczyć w istnienie, o to chodzi.
JS: Więc nie jest pan przeciwko Inteligentnemu Procesowi?
RD: Jedynie przeciw niektórym rodzajom projektantów, takim jak... Bóg.
JS: Bóg Starego Testamentu nie istnieje według pana?
RD: Dokładnie, to byłaby bardzo niemiła perspektywa.
JS: Ani ten dalej, w Nowym Testamencie?
RD: Nie, żaden.
JS: Nie wierzy pan w innych bogów, takich jak Kriszna...
RD: Jak może pan zadawać tego typu pytania, jak mógłbym? Dlaczego miałbym w nich wierzyć?
JS: Nie wierzy pan we wspaniałego Boga?
RD: Nie. Dlaczego musi pan pytać jeszcze o takie rzeczy?
JS: Chciałem się upewnić. Więc nie wierzy pan w żadnego boga, nigdzie?
RD: Jakikolwiek bóg, gdziekolwiek byłby całkowicie niekompatybilny z czymkolwiek co powiedziałem.
JS: Co jeśli umrze pan i wpadnie na Boga, a on powie: Co zrobiłeś Richard? Bawiłeś się świetnie, dałem ci czeki na miliony dolarów za twoją książkę i zobacz co zrobiłeś.
RD: Bertrand Russel był w takiej sytuacji, powiedział coś jak: Sir, dlaczego aż tak bardzo się ukryłeś?
JS: Ale jeśli koncepcja Inteligentnego Projektu jest prawdziwa, Bóg nie jest ukryty. Możemy go spotkać przez naukę. Jeśli mamy dość wolności by podjąć taką decyzję. Co może być bardziej intrygującego niż to?